Hoi allemaal;;

Nu toch even wat heftigs meegemaakt en gezien.

We zijn afgelopen dinsdag naar een ziekenhuis geweest waar een van onze gasten werkt. We kregen van haar een rondleiding en we mochten van de verpleegsters gewoon overal kijken waar we wilden behalve in de operatie kamer. Dat is toch shocking? Ze hebben daar dus gewoon geen enkele privacy.

We gingen eerst naar de ‘kinder afdeling'. Dat was echt heftig. Hoe al die lieve baby'tjes er aan toe waren en de moeders geen geld hadden om er iets aan te doen. We zagen ook een vrouw huilend weg lopen; zal haar kind gestorven zijn? En alle kindjes lagen op hele dunne matrasjes, op kapotte bedden en zonder muskietennetten... en op een bed van 2 bij 1 meter konden acht baby's liggen maar er werden er ook wel eens vijftien opgelegd! Dat is toch niet normaal?!

Na de kinderafdeling gingen we naar de vrouwen afdeling (jeetje zo klinkt het alsof we in een kledingwinkel lopen). Alle vrouwen die in de ruimte lagen waren besmet met aids, tb, malaria etc. ze waren er allemaal heel slecht aan toe. Ik kon gewoon niet begrijpen dat het er zo aan toe ging. In Nederland zal ik niet meer klagen als ik te lang in de wachtruimte zit. Hier komen mensen met ernstige wonden, veel bloedverlies etc. binnen maar zij kunnen volgens chirurgen gerust wachten; eerst pauze houden... ongelofelijk!

Daarna gingen we naar de ruimte waar alle mensen komen die ‘probleempjes' hebben. Voor ons zijn dat gewoon dikke problemen maar goed. We hebben een kindje gezien waarbij ze bloed prikten om te testen of hij hiv had. We hebben hem een ballon gegeven. (ik weet niet of ze wel wisten wat het was haha).

In de medicijnenruimte lagen er gewoon pillen op de grond, in het ‘laboratorium' lagen potjes met plas en aids testers met bloed open en bloot op de tafel. Dat kan toch niet? Nou wel dus.

Onze gast vertelde ook dat de vloer soms helemaal niet schoongemaakt werd en plas, bloed en kots gewoon bleef liggen. Vorige week was er een ernstig ongeluk met een boda-driver met hele ernstige hoofdwonden. Het bloed lag door de hele operatiekamer op de grond. Ze stonden gewoon in zijn bloed!!!

Gelukkig kregen we niet te zien en te weten waar het mortuarium was, dat had ik niet eens willen weten!

Dit bezoek schudde me echt weer even wakker, ik zit in een derde wereld land. Er zijn honderdtallen ziekenhuizen waar het er veel slechter aan toe gaat dan dit. Onbegrijpelijk toch?

Natuurlijk heb ik deze week ook hele leuke dingen meegemaakt!

Maandagavond hebben we een BBQ Night georganiseerd, weliswaar in de regen, maar het was zeer geslaagd! Het was ook een soort afscheid namens ons en een aantal andere gasten die weggingen.

En dan nog drie dagen In Uganda en ik vlieg naar Nederland! Wauw wat is de tijd gevlogen zeg!

Ik kan zeker terug kijken op een leerzame en leuke tijd in Uganda.

Liefs Janneke en tot snel!