ziekenhuis bezoek

Hoi allemaal;;

Nu toch even wat heftigs meegemaakt en gezien.

We zijn afgelopen dinsdag naar een ziekenhuis geweest waar een van onze gasten werkt. We kregen van haar een rondleiding en we mochten van de verpleegsters gewoon overal kijken waar we wilden behalve in de operatie kamer. Dat is toch shocking? Ze hebben daar dus gewoon geen enkele privacy.

We gingen eerst naar de ‘kinder afdeling'. Dat was echt heftig. Hoe al die lieve baby'tjes er aan toe waren en de moeders geen geld hadden om er iets aan te doen. We zagen ook een vrouw huilend weg lopen; zal haar kind gestorven zijn? En alle kindjes lagen op hele dunne matrasjes, op kapotte bedden en zonder muskietennetten... en op een bed van 2 bij 1 meter konden acht baby's liggen maar er werden er ook wel eens vijftien opgelegd! Dat is toch niet normaal?!

Na de kinderafdeling gingen we naar de vrouwen afdeling (jeetje zo klinkt het alsof we in een kledingwinkel lopen). Alle vrouwen die in de ruimte lagen waren besmet met aids, tb, malaria etc. ze waren er allemaal heel slecht aan toe. Ik kon gewoon niet begrijpen dat het er zo aan toe ging. In Nederland zal ik niet meer klagen als ik te lang in de wachtruimte zit. Hier komen mensen met ernstige wonden, veel bloedverlies etc. binnen maar zij kunnen volgens chirurgen gerust wachten; eerst pauze houden... ongelofelijk!

Daarna gingen we naar de ruimte waar alle mensen komen die ‘probleempjes' hebben. Voor ons zijn dat gewoon dikke problemen maar goed. We hebben een kindje gezien waarbij ze bloed prikten om te testen of hij hiv had. We hebben hem een ballon gegeven. (ik weet niet of ze wel wisten wat het was haha).

In de medicijnenruimte lagen er gewoon pillen op de grond, in het ‘laboratorium' lagen potjes met plas en aids testers met bloed open en bloot op de tafel. Dat kan toch niet? Nou wel dus.

Onze gast vertelde ook dat de vloer soms helemaal niet schoongemaakt werd en plas, bloed en kots gewoon bleef liggen. Vorige week was er een ernstig ongeluk met een boda-driver met hele ernstige hoofdwonden. Het bloed lag door de hele operatiekamer op de grond. Ze stonden gewoon in zijn bloed!!!

Gelukkig kregen we niet te zien en te weten waar het mortuarium was, dat had ik niet eens willen weten!

Dit bezoek schudde me echt weer even wakker, ik zit in een derde wereld land. Er zijn honderdtallen ziekenhuizen waar het er veel slechter aan toe gaat dan dit. Onbegrijpelijk toch?

Natuurlijk heb ik deze week ook hele leuke dingen meegemaakt!

Maandagavond hebben we een BBQ Night georganiseerd, weliswaar in de regen, maar het was zeer geslaagd! Het was ook een soort afscheid namens ons en een aantal andere gasten die weggingen.

En dan nog drie dagen In Uganda en ik vlieg naar Nederland! Wauw wat is de tijd gevlogen zeg!

Ik kan zeker terug kijken op een leerzame en leuke tijd in Uganda.

Liefs Janneke en tot snel!

the national museum of Uganda / hindu tempels

Hoi Allemaal!

Het leek ons leuk en interessant om meer te weten te komen over de geschiedenis van Uganda. Ook al zijn musea normaal gesproken niets voor mij (de meeste althans, er zijn natuurlijk ook leuke musea) dacht ik toch bij mezelf; ik kan Uganda toch niet verlaten zonder te weten wat hier zich vroeger afspeelde, hoe de politiek in elkaar zit, welke en hoeveel volkeren er zijn en wat de religie is.

--- Het nationale museum van Uganda behoort zonder twijfel tot de beter verzorgde musea in Afrika. Een bezoek eraan is een must voor ieder die iets meer wil weten over Afrika in het algemeen en over Uganda in het bijzonder. Je vindt er tal van wetenswaardigheden over de geschiedenis van het land, maar ook de geschiedenis van de jacht en de landbouw komen uitgebreid aan de orde. Ook is er veel te zien en te vinden over de oorlogen die er in de loop der eeuwen werden gevoerd (en waarmee de oorlogen gevoerd werden). Er is ook een hele collectie aan muziekinstrumenten waarvan je er op een aantal zelf mag spelen. Het nationale museum van Uganda is het oudste museum van Afrika. In 1908 werd namelijk een eerste collectie aan spullen tentoongesteld. --- zegt de wereldwijzer over Uganda.

Dus gistermiddag zijn we met de boda naar de opstapplek van de orangebus gereden, met de orangebus naar kampala en weer met de boda vanuit het centrum naar het museum gereden. Na een kwartier te zoeken naar de ingang van het museum, 5000 shilling entree betaald te hebben en een supertof bezoek van een halfuurtje aan het museum te hebben besteed stonden we weer buiten. Met alle respect voor paul de waard (de schrijver van de wereldwijzer) want z'n boek is ontzettend leuk en interessant maar het gedeelte over het museum? Misschien gingen we er ook wel heen met een te hoge verwachting of kwam het door de honderd schoolkinderen voor wie wij een museum waren maar het museum stelde echt vrij weinig voor. Het was ook helemaal niet groot. Je zag voorwerpen die ze vroeger gebruikten, wat over de winnaars van Uganda tijdens de Olympische spelen en hoe ze vroeger woonden. That's it. En het lijkt alsof er niet veel veranderd is want de bevolking woont nog steeds in hutjes gemaakt van poep met een rieten dak en je ziet tal van politieagenten, beveiliging en militairen lopen met enorme geweren die ze vroeger ook al gebruikten. Natuurlijk is alles wel moderner en verbeterd maar toch. Wij waagden ook maar een poging op de muziekinstrumenten (wat alleen mega djembees waren en een houten xylofoon) waarna we werden gevraagd op te houden omdat het te veel lawaai was. Oeps, sorry hoor; ik dacht echt dat ik goed kon spelen, niet dus... Na het bezoek aan het museum hebben we nog een kijkje genomen in de bibliotheek waar ik binnen dertig seconden ook weer snel weg wilde lopen maar helaas. We werden tegengehouden door de owner van de bieb. Of we even in zn gastenboek wilden schrijven. Hmm, nee liever niet we hebben haast. Maar hij haalde ons over. Hij vroeg aan ons welke studie we deden, uuh geneeskunde? Ooooh dat heb ik ook gestudeerd antwoordde hij. He shit dat heb ik weer. Ik moest maar snel een keer terugkomen om met hem over biologie te praten. Biologie en geneeskunde is niet hetzelfde in mijn ogen maar hij vond van wel. Dus mijn tekst in zn gastenboek was dan ook toepasselijk: this is the best museum i've ever been to and i will come back to read all your books. (lezen is mn grootste hobby). En toen zijn we maar snel weg gegaan. (nadat hij ook nog even z'n franse taal kunsten aan ons liet horen).

Aan de voorkant van het museum was een craft shop waar ons zoals gewoonlijk weer van alles werd aangesmeerd. NEE, we willen niks kopen, alleen even kijken.

We hadden nog genoeg tijd over om nog iets te doen. Aangezien we toch al op de toeristische tour waren zijn we nog even een kijkje wezen nemen in een Hindu tempel. Het zag er echt super mooi uit! we deden onze slippertjes uit, deden een gebedje en liepen naar binnen. We waren rustig aan het kijken naar een beeld komt er een man naar ons toe: don't touch it! woops sorry, we kijken alleen maar. Er waren er ook alleen maar mannen, hier zijn we dus ook maar snel weggegaan. Niet dat er veel te zien was. Inmiddels was het 5 uur, tijd om wat te gaan drinken (en eten). Na nog even wat dvd's gekocht te hebben en naar de Orangeshop geweest te zijn voor internet reden we naar Mish Mash waar we heerlijk relaxed konden zitten met een hapje en een drankje.

Rond 8 uur reden we weer met de boda naar de opstapplek van de orangebus. we stapten een rijdende bus in, help! Nee he, we zaten in de verkeerde bus. Gelukkig ging deze wel richting Mukono. We hadden het gevoel alsof de hele bus ons aan het uitlachen was omdat we naar Mukono moesten en omdat we alle drie heel hard schrokken van een kip in een tasje die voor ons hing. Wie neemt er nou kippen mee in de bus? En dan ook nog is in een plastic tasje... en dan was er ook nog een mevrouw die aan me vroeg: kunnen wij vriendinnen zijn? Nee ik ga weer naar Nederland antwoordde ik. Ooh mag ik dan je nummer? Nee ik heb geen telefoon. Ik denk dat ze het gewoon vroeg voor de man die naast haar stond. Mooi niet!

De bus stopte in een plaatsje voor Mukono, en wat nu? Gelukkig was er een man zo lief ons te helpen. Het laatste stukje naar Mukono reden we met de matatu en toen moesten we weer met de boda!

Maar we hebben het gered! Haha wat een dag.

werkzaamheden oeganda

Hoi allemaal,

Ik hoor van velen dat jullie ook wel geïnteresseerd zijn in wat ik nu precies doe tijdens mijn stage in Uganda. Ik ga daarom in grote lijnen beschrijven wat ik twee weken geleden allemaal heb gedaan.

Ik werk van Maandag t/m Vrijdag van half 9 's ochtends tot half 6 ‘s avonds. Natuurlijk kunnen sommige dagen hier van af wijken.

Maandagochtend half negen hebben we een twee en een half uur durende vergadering gehad met de managers en de staff van Besaniya Gardens. De vergadering ging over een aantal veranderingen die er moesten plaatsvinden en een aantal teleurstellingen namens de managers. Oegandesen kunnen namelijk nog al lui en traag te werk gaan en dit wordt door ons natuurlijk niet op prijs gesteld. Verder zaten er ook hele goede punten en complimenten tussen. De nieuwe start heeft Besaniya Gardens goed gedaan. Alles banda's en de dorm zitten vol!!! Woehoee. Na de vergadering ben ik verder gegaan met de tekst en de lay-out van de website van Besaniya Gardens.

Ik heb het logo (die mn zus ontworpen heeft) erin geplaatst, een fotoselectie uitgezocht en alle teksten die ik al had geschreven nog interessanter proberen te maken. Dinsdag zou namelijk de webdesigner komen met wie ik alles hierover zou bespreken. Om 10 uur in de avond was ik hier dan eindelijk klaar mee, jeetje wat een werk.

Dinsdag ben ik ietwat eerder dan normaal opgestaan om de laatste dingetjes toe te voegen aan de website. Helaas was het late werk van de dag ervoor niet nodig geweest omdat de webdesigner niet op is komen dagen. Het is verplaatst naar volgende week. Hierdoor kreeg ik wel weer meer tijd om te werken aan de algemene informatiemap van Besaniya Gardens en omgeving. Hier ben ik de week ervoor ook al druk mee bezig geweest maar het moest nog beter. De eerste pagina heeft een welkomstwoordje en een groot logo van Besaniya Gardens. De tweede pagina verteld alles over ICU. (ICU staat voor International Contact Uganda. De organisatie van mijn baas en bazin. ICU bestaat uit 5 onderdelen; ICU volunteering, ICU guesthouses, ICU Grassrootz, ICU JjajaBbanga en ICU service centre.) de reden dat ik meer vertel over ICU in het algemene informatie mapje is omdat een deel van wat de gasten betalen aan Besaniya Gardens naar het vrijwilligersproject JjajaBbanga gaat.

Op de derde pagina vertel ik de algemene informatie over Besaniya Gardens. Hoe laat bijvoorbeeld ontbijt/lunch/diner is. Over de prijzen, de housekeeping, faciliteiten etc. Daarna vertel ik wat er te doen is in Mukono en handige weetjes over hoeveel de boda kost naar de stad en wat je niet en wel kan doen als je door Mukono loopt als blanke. De laatste pagina's bevatten allemaal tripjes waarbij ik veel research heb moeten doen. De tripjes gaan naar mebira rain forest, Jinja, Kampala, Lake victoria en nog vele andere. Ook vertel ik over Grassrootz, de safari touroperator. Ik heb alle prijzen moeten onderzoeken en heb moeten zoeken naar wat waar te doen is. Ik heb onderhandeld in prijzen met de special hires (taxi's). Woensdag ben ik hier ook nog mee verder gegaan en heb het daarna opgestuurd naar mn managers. Zij hebben me verteld wat er anders kan en hebben incorrecte zinnen voor me aangepast en me hierop gewezen met uiteindelijk een goed en mooi resultaat.

Donderdag zijn we met z'n allen druk bezig geweest met de voorbereidingen voor de avond en de volgende dag. 's Avonds kregen we namelijk een grote groep eters en de volgende dag was de graduation party van twee studenten. We hebben taken uitgedeeld aan alle staffleden zodat iedereen wist wat ze precies moesten doen. Bij elk onderdeel moest een supervisor komen. Ik was dat van het restaurant/keuken. Ik heb niet alleen toezicht gehouden en de keuken gemanaged maar ben hier en daar ook bijgesprongen. Een aantal leuke taken als koken, serveren en matooke peelen (wat echt moeilijk was maar het is me gelukt! Ze stonden echt te kijken; woow kan een blanke dat?! Haha) maar ook minder leuke taken als de afwas doen (wat echt een hele berg was) en opruimen.

Vrijdag in de late avond ben ik met de taxi naar Kampala gereden om daar een week te werken. Sander wil namelijk een vergelijk tussen het guesthouse in Kampala en de Lodge in Mukono. Wat kan er hier beter en wat kan er daar beter. Hoe doen ze het hier en kunnen we dat ook toepassen in Mukono etc. ook is het (denk ik) omdat Janine, Angela en ik vaak bij elkaar zijn en het ook wel is goed is om wat meer afstand te hebben zodat ieder haar eigen ding kan doen.

Ik hoop dat het nu voor iedereen duidelijker is wat ik zoal doe op mn werkdagen.

Liefs Janneke

stage opdracht ssese island!

Hoi Allemaal,

Onze baas Sander heeft ons er op uit gestuurd een weekend te vertoeven op een van de Ssese eilanden als stage opdracht. Na afloop moeten we er een stukje over schrijven en het aan kunnen bieden aan onze gasten.

Vrijdagochtend zijn we vroeg opgestaan om met de boot naar Bulaga/Kalangala Island te varen op Lake Victoria. Dit eiland is het grootste eiland van Lake Victoria. Het was een vier-uur durende tocht naar het eiland, wel erg lang en het was ontzettend koud!

Eenmaal aangekomen regende het ook nog is maar het eiland zag er prachtig uit. Onze accommodatie was ook prima. Helaas zaten we er bijna aan te denken om de volgende ochtend terug te varen aangezien er nauwelijks wat te doen is en het eiland vooral bedoeld is om als toerist een weekendje te kunnen relaxen aan het strand. Maar met regen, hmm wat moeten we dan doen?

Na heerlijke tilapia gegeten te hebben als lunch klaarde het op. De lucht werd blauw en het zonnetje begon te schijnen. Tijd voor een wandeling dus. We liepen over het strand langs de resorts en maakten kennis met het dorpje waar we zaten. Het zag er allemaal prima uit. Het werd alleen wel erg warm om te wandelen dus zijn we weer terug gegaan om in de schaduw te gaan zitten.

's Avonds heb ik heerlijk kunnen slapen in een honeymoon bed... haha.

Zaterdag was het echt heeeerlijk weer. We hebben een 2 uur durende boda tour over het eiland gedaan waarbij we nog super schattige kindjes zijn tegengekomen (die zoals vele andere kinderen wel zeiden; give me money. Mooi niet, geef jij mij maar geld antwoord ik dan). Tijdens de tour hebben we ook hele mooie uitzichten gezien over Lake Victoria.

Na de boda tour hebben we ons beach proof aangekleed en zijn we naar het strand gegaan om daar de rest van de dag te zonnen.

Zondag moesten we dan toch helaas weer vroeg op om met de boot naar Entebbe te varen.

Kalanga Island is ontzettend leuk voor een weekend, moet het wel mooi weer zijn. Maar om er altijd te zitten? Nee dan ga je je wel heel erg vervelen. Ik kijk terug op een heerlijk relaxed weekendje!

See you in two weeks!

Liefs Janneke

Safari Murchisson Falls

Eindelijk was het dan zover, de safari!!! Wat hadden we er zin in :d.

Donderdagavond zijn Janine en ik naar Kampala gegaan om van daaruit op vrijdag ochtend naar Murchison Falls te rijden. Angela en de andere drie jongens waarmee we gingen waren al in Kampala. Janine en ik kwamen aan in Kampala en wie staat er voor onze neus; Angela! Ze stond op het punt de taxi naar Mukono te nemen. Zij dacht namelijk dat we vanuit Mukono zouden gaan! Wat een slechte communicatiefout van onze baas. Hij smste ons namelijk om naar kampala te komen maar daar had angela helemaal niets van meegekregen. Dus daar ging ons Angela in het donker helemaal in haar eentje naar Mukono. But she made it! of course!

Vrijdag zijn we vroeg opgestaan en begonnen we onze reis naar Murchison Falls. Tussendoor hebben we gelunched bij een wegrestaurantje met een engelse eigenaar die dacht dat hij ontzettend grappig was. Het leek wel alsof hij dronken was, jeetje wat een rare man was dat!

Na een reis van ongeveer 4 uur kwamen we aan in de middle of nowhere waar onze accommodatie gevestigd was. Het zag er allemaal wel heel schattig uit maar dan ga je echt nadenken over hoe goed je het hebt in nederland. Ik ben in de middag samen met de jongens en onze chauffeur Paul drie uur gaan wandelen; de mensen leven daar echt zoals je in Nederland wel is op televisie ziet of in de bladen leest: in banda's gemaakt van gedroogde poep. En ze moeten hun water soms wel van kilometers ver halen. Dat was best wel heftig om te zien. En al die kindjes zijn allemaal zo blij je te zien!! Een muzungu!!! En dan vragen ze allemaal om snoep etc. maar helaas, dat kregen ze niet van ons. En wat was het warm, jeetje het was echt heet gewoon. onze chauffeur had dan ook zweetplekken van hier tot tokyo. 's Avonds kregen we als dinner rijst, irish potato, geit en bruine bonen. ieuw.

De volgende ochtend gingen we het park in. Meteen hebben we heel veel bavianen gezien. Helaas konden we daar geen foto van maken omdat we snel door moest rijden ivm de ssese vliegen. Dat zijn een soort muggen die je heel erg ziek maken. Toen we steeds meer in de buurt van de watervallen kwamen hebben we al giraffen, heel veel antilopes en buffels gespot. En toen kwamen we na ongeveer 2 uur rijden aan bij de watervallen. Ze waren in vergelijking met de niagra falls natuurlijk niet zo groot maar toch super mooi om te zien. het water was ontzettend wild dus we werden lekker nat wat ook de bedoeling was volgens paul. (we moesten nat worden zei hij). Na de watervallen hebben we in haast moeten lunchen omdat onze boot om 2 uur vertrok. De boottocht was ook heel gaaf. Heeeel veel hippo's gezien. Die zijn voor ons niet meer bijzonder... en krokodillen. Zelfs oog in oog gestaan met een drie meter lange krokodil!!! En buffels en olifanten stonden langs te waterkanten. Aan het einde van de boottocht kwamen we aan bij de watervallen die we van een afstand konden bekijken. Helaas werd de lucht steeds donkerder naarmate je dichter bij de watervallen kwam.

Na de boottocht reden we naar onze volgende accommodatie die we na lang zoeken in het donker eindelijk hadden gevonden. Echt jammer dat we het alleen in het donker konden zien want was het luxe!!! Wat een verschil met de dag ervoor! We kwamen aan en meteen kwam al het personeel naar ons toe met heerlijk geurende natte handdoekjes om onze handen op te frissen. We verbleven bij Ford Murchison Falls wat bestond uit een soort ford wat er heel mooi uitzag voor zover we het konden zien. Met een chique restaurant en een dakterras. We verbleven er in safaritenten die er uitzagen als hotelkamers! Er zaten gewoon echte bedden in de tenten met net als in een hotel een handdoekje, zeepje etc. Nadat we onze hotelkamertenten hadden gezien kregen we ons vier gangen dinner. Dat was echt heerlijk! Als amuse een ducksalad, voorgerecht de lekkerste mushroomsoup ooit!, hoofdgerecht beef met sweet potato en als toetje brownie. Waaaauw brownie, wat was dat lekker! Na het eten hebben we nog even op het dakterras gezeten en heb ik nog een heerlijke warme douche genomen. Eindelijk een echte warme douche! Dat mis ik wel...

De volgende ochtend moesten we om 5 uur op om de game drive te doen. We kregen een heerlijk verpakt ontbijt mee. De game drive was echt geweldig. Alle dieren gespot behalve zebra's! die konden daar niet leven omdat er voor hen te veel bedreigingen zijn. Onze ranger vertelde ons dat het een wonder zou zijn als we leeuwen zouden zien en ja hoor, twee leeuwinnen gespot. Voor onze auto! We moesten heeel stil zijn, dat was echt wel spannend. Want een aantal van ons zaten op het dak van de auto en je weet maar nooit wat zo'n leeuw kan doen. Na de Game drive hebben we een heeele lange reis terug naar Kampala gehad. We hebben ook heel veel armoede gezien. Weer zit je dan te denken, wat een verschil met Nederland. Wij hebben gewoon continu stromend warm en koud water uit onze kraan en zij zitten gewoon heel vaak zonder. Dat is net zoals in de sloppenwijken van Kampala. Zij hebben nauwelijks water en dan kom je in het rijkere gedeelte van Kampala met alle luxe hotels, het parlement en de pubs/clubs waar ze continu water hebben en dan die grote fontein die ook bij het parlement zit. Zo egoïstisch. Als het er daar maar mooi uit ziet, maar niet denken aan de rest van Kampala/Oeganda.

Ons paul vertelde ook nog wel iets interessants over hoe de vrouwen hier behandeld worden met zichzelf als voorbeeld. Hij had namelijk twee vriendinnen tegelijk (wat hier heel normaal is). Deze vrouwen hadden altijd ruzie met elkaar en daarom moest hij ze wel is meenemen naar de politie en hij sloeg ze ook heel vaak... En dat is heel normaal hier, zo gaat het bijna overal. Best wel shocking. Hij had ook aparte kamers, voor elke vrouw een. Ook moet de vrouw hier zorgen voor het geld, eten, de alcohol voor hun mannen en natuurlijk voor de seks. En de vrouw moet altijd knielen voor de man. Toen heb ik maar is even verteld hoe dat in Nederland gaat (mannen en vrouwen zijn gelijk) waar hij het totaal niet mee eens was.

Ik begin jullie allemaal nu toch wel te missen. Maar nog vier weken en dan kom ik terug! Volgende week ga ik een weekje in Kampala werken en een weekend naar de Ssese eilanden en het weekend erop gaan we naar Sipi Falls! Dus ik heb nog een leuke tijd voor de boeg!

De foto's komen volgende week op mn blog te staan. Ik spreek jullie snel weer.

Liefs Janneke

congo-uganda en mabira rain forest

Hoi allemaal!

Ik mis iedereen nu wel heel erg hoor!

De voetbalwedstrijd uganda-congo was echt geweldig! Mijn voorspellingen klopten. Ze konden echt totaal niet voetballen. de bal vloog heel vaak echt 20 meter de lucht in. en ze konden elke keer makkelijk de bal van elkaar afpakken. het was wel super gaaf om te zien! ze hebben met 4-0 gewonnen! woehoeeee. het publiek was echt geweldig. jullie kunnen de foto's ook zien. ze hebben hier geen geluidslimieten dus er werd flink op de vuvuzela's geblazen. ze zijn allemaal echt crazy! op het einde stond er op het bord dat het publiek nie toegestaan was op het veld. nou, daar luisteren ze dus echt helemaal niet naar. iedereen rende het veld op, ze maakten de voetbalnetten kapot en kleedden zichzelf uit. hahaha. toen ging de sproeiers aan. het was echt een geweldig gezicht.

de volgende dag (zondag) zijn we weer naar de Nederlandse kroeg geweest om Nederland te supporten. helaas hebben ze alweer verloren. De sfeer was er daarna dan ook helemaal niet meer dus zijn we weer vanuit Kampala in de nacht naar Mukono gereden.

Afgelopen donderdag zijn we naar mabira rain forest geweest. een forest waar het altijd regent. we zijn er wezen hiken. wat was ik blij dat ik mijn wandelschoenen bij me had. haha. het was er heel glibberig. Er zaten ook heel veel slangen, maar helaas hebben we die niet gezien. door het weer verstopten de slangen zich in hun hollen onder de grond. jammer hoor! wel hebben we heel veel vogels, apen, vlinders en insecten gezien. er zaten duizenden soorten vlinders in de forest. woow that's a lot!

Gisteren hebben we ook de vleermuizen verwijderaar over de vloer gehad. onze zolder zat namelijk vol met vleermuizen. ze hebben er nu gif gespoten dus we slapen tijdelijk ergens anders.

aankomend weekend gaan we niet zo veel doen. even de drukte weer opzoeken in Kampala.

En dan volgend weekend is het eindelijk zover! op safari, woehoee! we kijken er echt ontzettend naar uit! ik hoop dat ik heel veel dieren op de foto kan krijgen. jammer dat ik niet zo'n proffesionele camera heb. dan had ik mooie plaatjes kunnen schieten.

Ik zal de foto's van afgelopen week op mn blog zetten en dan spreek ik jullie volgende week weer!

LIefs, Janneke

tweede en derde week!

hoi allemaal!

na twee weken hard werken en zelfs vorig weekend overgewerkt te hebben, hier dan eindelijk weer een berichtje!

ik heb de foto's al online gezet dus die kunnen jullie meteen bekijken. helaas kunnen de foto's van het weekend er niet opkomen omdat de resolutie te hoog is???

Ik heb het echt onwijs naar m'n zin hier, het is geweldig!

we zijn een week geleden naar prayers mountain geweest waar de mensen ontzettend gelovig zijn. ze schreeuwen, dansen en zingen. ze zitten echt helemaal in een trans, best creapie om te zien. er was zelfs een vrouw die zichzelf bijna in het vuur gooide en weer ander was keihard aan het huilen op de grond. wij deden natuurlijk leuk mee met het zingen en dansen. ( we hebben geprobeerd niet te lachen, maar helaas dat lukte ons niet zo goed. ze merkten er gelukkig toch niets van haha) we hebben keihard meegezongen met halleluja en we hebben wel 50 keer amen gezegd! jeutje, dat hoef ik de rest van het jaar dus ook niet meer te zeggen!

ook zijn we naar Jinja geweest. waar we graag de watervallen wilden zien maar helaas waren die er niet meer door de dam die er gebouwd is. helaas! wel heeft janine kunnen bunjeejumpen, wat natuurlijk ook heel gaaf was!

In Mukonno hebben we al een paar keer een kampvuur gemaakt, heel gezellig :D

afgelopen weekend zijn we naar Kampala geweest naar een Nederlandse bar om Nederland te supporten. wat jammer dat ze verloren hebben!!! aanstaande woensdag gaan we weer natuurlijk. dat ze dan maar mogen winnen! na de voetbal zijn we naar de irish pub geweest en hebben daar de heeeele nacht gefeest! wauw wat een nacht. echt een nacht om nooit te vergeten :D de volgende dag zijn we lekker brak op de boda gestapt om te gaan shoppen in garden city.

aankomend weekend gaan we naar het stadion van kampala voor de wedstrijd oeganda-congo! aaaah ik heb er zo veel zin in! natuurlijk supporten we oeganda geheel in stijl met een shirt, vuvuzela, sokken, fluitje, een vlag en smink! we gaan met een grote groep oegandeze mannen en nog een aantal nederlanders. ik ben heel benieuwd hoe het er is, de sfeer moet echt onwijs goed zijn. iedereen in feeststemming maar de voetbal zelf. ik geloof niet dat ze daar hier zo goed in zijn...

de safari naar Murchisson Falls is ook geboekt! 29 juni gaan we 3 dagen op safari en maken we een boottocht over de nijl. we verblijven in een nieuw park wat volgens Sander heel goed moet zijn. dus ik ben benieuwd. ik heb er iniedergeval heel veel zin in!

dit was het dan weer even voor nu. :D

heeeel veel liefs,

Janneke

de eerste week!

Hallo allemaal!

Hier dan eindelijk weer een berichtje!

De citytour door Kampala was echt indrukwekkend. Ik zal de foto's aan het einde van deze week op mijn blog zetten. We hebben de armoede van Oeganda gezien maar het was veel minder erg dan ik had verwacht. Daarvoor moet je echt naar het noorden. Echte sloppenwijken hebben we niet gezien. Wanneer je in de buurt van het parlement komt zie je allerlei mooie gebouwen. Ik heb het idee dat het parlement niet naar de buitenwijken van Kampala kijkt maar alleen naar waar zij zitten...

We zijn ook al uitgeweest. Was echt onwijs gezellig. We hebben eerst voetbal gekeken waar ik omhelst en besprongen werd door een Oegandees de ontzettend blij was met de overwinning van Chelsea. Daarna naar de club Bubbles geweest waar veel westerse mensen komen. De Oegandese mannen willen maar al te graag met de blonde meisjes dansen (en trouwen!). We worden hier echt behandeld als godinnen. Alle kleine kindjes zwaaien naar ons en van de mannen krijg je echt tien keer meer aandacht dan je ooit in Nederland hebt gekregen.

We zitten nu op onze werkplek in Mukono. Het is hier echt onwijs mooi (wat een uitzicht!) foto's hiervan volgen ook nog. En het weer hier is echt heerlijk! Alleen jammer dat ik er nu uitzie als een kreeft. Factor 30 was kennelijk toch iets te laag... Van maandag tot en met vrijdag werken we en in de weekenden zijn we vrij. In de weekenden zijn we van plan weekendjes weg te gaan. We gaan bijvoorbeeld op safari, naar Lake Victoria, naar de Sese eilanden, naar Jinja etc. Maar ook kleinere dingen als zwemmen in een sportcomplex in Kampala.

Dit was het even voor nu. Na het weekend of eind volgende week zal ik weer een berichtje op mijn blog zetten. En bedankt voor al jullie lieve reacties op mijn vorige verhaal!

Heel veel liefs van Janneke